همه میدانیم که کودکان و نوجوانان قشر آسیب پذیر جامعه هستند که خانواده‌ها در فضای واقعی، همیشه و با حساسیت بالا، برای مصون ماندن آنان از آسیب‌های دنیای واقعی تلاش می‌کنند چراکه اگر کودکی دچار آسیب شود تا چند نسل بعد از خود را درگیر می‌کند و جبران این آسیب به مراتب سخت‌تر و ناممکن است؛ با وجود این حساسیت و توجه بالا نسبت به کودکان اما متاسفانه هیچ توجهی به حضور کودکان در فضای مجازی نمی شود و قریب به اتفاق رسانه‌ها، هیچ توجهی به حقوق کودکان و نوجوانان در فضای مجازی ندارند؛ برای مثال در VODها، هیچ توجهی به رده بندی سنی نشده و فیلم و سریال مخصوص نوجوان 12 ساله به کودک 5ساله نیز برای تماشا ارائه می شود.

طبق آخرین آمار، از 19 میلیون کودک و نوجوان( افراد زیر 18 سال) کشور، حدود 8 میلیون نفر آنان روزانه 6 ساعت در فضای مجازی سیر می کنند و این نگرانی همواره وجود دارد که آنها چگونه از این فضا استفاده می کنند؟ البته قطعا این آمار با توجه به آنلاین شدن آموزش به دلیل شیوع ویروس کرونا در کشور قطعا عددی متغییر و بیشتر از این است.

با این حساب اما هیچ قانون و مقرره جهت حفظ کودکان و نوجوانان در برابر آسیب‌های موجود در فضای مجازی، تنظیم و تدوین نشده است و هیچ نهادی خود را ملزم به صیانت از این قشر نمی داند کما اینکه نهادهای ناظر و دولت دیگر کشورها، قوانین حمایتی و به روزی برای حضور کودکان و نوجوانان در فضای مجازی دارند و توقع می‌رود که نهادهایی چون مجلس شورای اسلامی، شورای عالی فضای مجازی و ساترا که طبق قانون، مسئولیت تنظیم‌گری، مدیریت و نظارت فضای مجازی را بر عهده دارند با توجه به دغدغه و حساسیت خانواده‌ها جهت حفظ امنیت کودکان در روزهایی که شیوع ویروس کرونا و آنلاین شدن آموزش، منجر به افزایش حضور این قشر آسیب‌پذیر در فضای مجازی شده است اقدام به تنظیم قانون و مقرره کرده و بر اجرای آن نظارت کنند.