به عنوان یک مسلمان، اقدام اخیر دولت فرانسه در حمایت از توهین کنندگان به پیامبر رحمه للعالمین را شدیدا محکوم می‌کنم. این اقدام نشان دهنده‌ی نهایت عجز دشمنان دین اسلام برای مقابله با اندیشه‌های والای اسلامی است! اقدامی که از آن تفسیر به آزادی بیان می‌شود! لعنت بر آزادی بیانی که توهین به کسی که «دیگر نزایدش چو تو فرزند مادر» را جایز بداند!
اما بد نیست این اقدام دولت خبیث فرانسه را از منظر کنوانسیون های بین المللی که خودشان داعیه‌دار اجرا آن بوده و هستند بررسی کنیم:
ماده ۱۸ اعلامیه حقوق بشر به صراحت بر محق بودن انسان به داشتن آزادی اندیشه، وجدان و دین است که شامل آزادی عقیده، تغییر مذهب [دین]، و آزادی علنی [و آشکار] کردن آئین و ابراز عقیده تاکید دارد و در آخر آن اعلام می کند:《هیچ فردی حق اهانت و تعرض به فرد دیگری به لحاظ تمایز و اختلاف اندیشه ندارد.》
در ژوئیه ۲۰۱۱، کمیته حقوق بشر سازمان ملل، بیانیه‌ای ۵۲ صفحه‌ای، تفسیر عمومی ۳۴ را منتشر کرد. این بیانیه در مورد آزادی‌های عقیده و بیان است. طبق پاراگراف ۴۸، «ممنوعیت عدم احترام به دین یا سیستم‌های اعتقادی، شامل قوانین ممنوعیت توهین به مقدسات، ناسازگار با میثاق (حقوق سیاسی، مدنی) هستند. (Prohibitions of displays of lack of respect for a religion or other belief system, including blasphemy laws, are incompatible with the Covenant)
به موجب قسمت ۲ ماده ۲۰ میثاق حقوق مدنی- سیاسی، هر گونه دعوت (ترغیب) به کینه (تنفر) ملی یا نژادی یا مذهبی که محرک تبعیض یا مخاصمه یا اعمال زور باشد به موجب قانون ممنوع است.
همانطور که ملاحظه می‌کنید فرانسه‌ای که مهد دموکراسی و احترام به عقاید معرفی می‌شود، به همین راحتی خلاف معاهداتی که خودشان ادعای رعایت آن را دارند عمل می‌کنند در صورتیکه از لوازم قطعی اجرای آزادی ادیان، عدم توهین و بی احترامی به ادیان دیگر است! این منطقی است که اسلام به ما مسلمانان آموخته است!
اما تنها آزادی‌هایی از دید این کشور مورد پذیرش و حمایت است که در خدمت منافع ایشان باشد!
بدون نظر
درج نظر لغو