اعتبارنامه نماینده ای از سه نماینده استانی که بیشترین مشارکت را در انتخابات داشت، رد شد.
استدلال ردیون نیز عبارتند از:۱- ارتباط غیر رسمی پدر با ساواک. ۲- کسب منافع اقتصادی. ۳- نفوذ و رانت.
هرچند بررسی و تصویب اعتبارنامه، حق قانونی مجلس است، لکن باید توجه داشت که استفاده از حق در مسیر مغایر با جهت آن، “سوء استفاده از حق” است، که نه قانونی است و نه شرعی.
در هر حال، در این خصوص نکات ذیل قابل تأمل است:
۱- با فرض صحت ارتباط غیررسمی پدری با ساواک که پسر در آن زمان، طفلی بیش نبود، آیا این امر مستمسک قانونی و شرعی برای رد اعتبار محسوب می شود؟
۲- آیا نامشروع بودن کسب منافع اقتصادی قبلا در مرجع صلاحیت دار رسیدگی و اثبات شده است؟
۳ – مفهوم و مصادیق رانت کدام است؟ کدام قانون آن را تعریف و مصادیقش را معین کرده است؟
۴- آیا فردی که محل تولد، سکونت و اقامتش تهران است و سه دوره هم از تهران نماینده بوده است و اکنون بی آن که ارتباطی با قم داشته باشد از آنجا خود را به مجلس رسانده است، مصداق نفوذ، فساد و رانت نیست ؟
ادعای انقلابی گری نباید ما را از مرزهای تقوا و موازین شرعی و قانونی دور نماید. اعدلوا هو اقرب للتقوی واتقوا الله ان الله خبیر بما تعملون.
بدون نظر
درج نظر لغو