از بدن‌های کبود تا روان‌های رنجیده

روز ۲۵ نوامبر (معادل پنجم آذر) از سوی سازمان ملل متحد «روز جهانی رفع خشونت علیه زنان» برگزیده شده و هدف از آن مبارزه با خشونت علیه زنان است. مجمع عمومی سازمان ملل متحد در ۱۷ اکتبر ۱۹۹۹ نامگذاری این روز را به عنوان روزی جهانی تصویب و خشونت علیه زنان را «هرگونه عمل خشونت آمیز بر پایه جنسیت که بتواند منجر به آسیب فیزیکی (بدنی)، جنسی یا روانی زنان بشود» تعریف کرده است.

اعلامیه رفع خشونت علیه زنان در سال ۱۹۹۳ بیان می‌کند که این خشونت ممکن است توسط افرادی از همان جنس، اعضای خانواده و جامعه اعمال شود.

خشونت جنسی یکی از مصادیق خشونت علیه زنان و از مهمترین آنهاست. واژه ی آزار جنسی (Sexual Harassment)  یا ایذای جنسی، محدودهی وسیعی از رفتارها، از مزاحمت‌های خیابانی تا سوء استفاده جنسی و تجاوز جنسی را دربر می‌گیرد.

تجاوز معمولاً شامل آمیزش جنسی می‌شود و توسط فرد یا افرادی به رغم رضایت شخص انجام می‌شود. این عمل می‌تواند با اجبار فیزیکی، تهدید، سوءاستفاده از مسئولیت یا با فردی که ناتوان یا زیر سن قانونی است رخ دهد و تنها یک حمله فیزیکی و جنسی نیست، بلکه آسیب عمیق روحی و روانی نیز به همراه دارد. این خشونت، هرچند همیشه قتل را به همراه نداشته باشد، عموماً تهدید به قتل را به همراه دارد . به شخصی که این عمل را مرتکب می‌شود، تجاوزگر یا متجاوز می‌گویند.

در قوانین ایران آزار یا تعرض جنسی تعریف دقیقی نشده است. طبق ماده ۲۲۴ قانون مجازات اسلامی، مجازات تجاوز به عنف، اعدام است. متجاوزین معمولاً فقط بر اساس شهادت گواهان محکوم نمی‌شوند؛ بنابراین برای محکومیت متجاوز ، باید مدارک تأییدکننده از دیگران و پزشکی قانونی

کسب شود .مدارک مربوط به اثبات دخول، هویت تجاوز کننده و این واقعیت که نزدیکی بدون رضایت زن رخ داده ‌است، می‌باید فراهم گردد.

در واقع عدم رضایت قربانی است که آمیزش جنسی را به تجاوز جنسی تبدیل می‌کند. اگر این رضایت با حیله و تقلب به دست آمده باشد، باعث محکومیت مرتکب به تجاوز جنسی می‌شود؛ همانطور که در تبصره‌ی ۲ ماده ۲۲۴ مقرر شده: هر گاه کسی با زنی که راضی به زنای با او نباشد، در حال بیهوشی، خواب یا مستی زنا کند، رفتار او در حکم تجاوز جنسی است. در زنا از طریق اغفال و فریب دادن دختر نابالغ یا از طریق ربایش، تهدید یا ترساندن زن، اگرچه موجب تسلیم شدن او شود، نیز حکم فوق جاری است»؛ اما اگر این حیله و تقلب به صورتی باشد که به فرض مثال قربانی به خاطر وعده‌ی ازدواج تن به آمیزش جنسی داده و فریب خورده باشد، دیگر در قانون ما تجاوز جنسی محسوب نمی‌شود، زیرا به هر حال شخص به میل خود در رابطه جنسی ایفای نقش کرده است.

براساس آمار سازمان ملل ، از هر سه زن یک زن در جهان در طول زندگی خود به نحوی مورد خشونت فیزیکی و جنسی قرار می گیرد همچنین در یک بررسی درباره ۱۲۳۶ زن در لندن آشکار شد که از هر شش تن یک تن مورد تجاوز قرار گرفته بودند، از هر پنج تن بقیه یک تن توانسته بود با مبارزه مانع شود و نیمی از تجاوزات جنسی یا در خانه ی زن یا در خانه ی تجاوزکننده رخ داده بود. هرچند مساله خشونت علیه زنان ابعاد گسترده ای در کلیه ی کشور های جهان دارد ، اما به دلیل عدم اعلام از سوی زنان آمار دقیقی در دست نیست چرا که آنان حاضرند سال ها چنین مشکلی را به دوش بکشند ولی به خود جرأت نمی دهند درباره ی آن با کسی گفتگو کنند.

در نهایت با توجه به اینکه امروزه در سراسر جهان شدید ترین خشونت ها علیه زنان اعمال می‌گردد ؛ باید همه ی ما امروز و هرروز برای ایجاد دنیای عاری از خشونت برای زنان و دختران، دست به اقدامات جمعی بزنیم. زنان را بپذیریم و مهم‌تر اینکه آنها را باور کنیم و کلیشه‌های اشتباه فرهنگی و سنتی را به چالش بکشیم. اولین هدف برای پیشگیری از خشونت در درجه اول کودکان و نوجوانان هستند. آموزش در مدارس و در سنین کودکی باید انجام پذیرد تا عدم تمایل به اعمال خشونت و اولویت‌دهی به زندگی صلح‌آمیز در کودکان به صورت نهادینه درآید. باید قبح و ناجوانمردانه بودن اعمال خشونت علیه زنان را به جامعه کودکان آموزش دهیم تا شاهد جامعه‌ای بدون خشونت و همراه با صلح و امنیت برای همه ی انسان ها (فارغ از جنس زن یا مرد) باشیم.